เป็นนักเรียนลูกศิษย์มาได้ปีกว่าๆ ไม่เคยเห็นลูกซ้อมเปียโนเลย แม่ท้อปล่อยลูกให้เค้ารับผิดชอบเอาเอง เมื่อไม่ซ้อมมาถึงวันเรียนก็ต้องซ้ำที่เดิม เป็นเหตุ และผล แต่ไม่ได้เคี่ยวเข็ญเพราะกลัวลูกจะหันหลังให้เปียโน แรกเริ่มขอร้องแกมบังคับให้ลูกเรียน และบอกลูกว่าอยากให้เรียนไปเรื่อยๆ ไม่ต้องเก่งก็ได้
เด็กๆ ยอมรับและยอมซ้อมในที่สุด ลูกแม่ท้อจะมาบังคับนั้น อย่าพยายามซะให้ยาก ทาร์ซานตัวแสบที่มะรอมมะร่อจะเลิกเรียนไม่เป็นท่า จนต้องใช้เทคนิค ปล่อยไปก่อน ในที่สุดก็กลับมาใหม่จนได้
ขอบคุณครูที่เข้าใจ วัยสะรุ่น บ้านแม่ท้อมีช่วงเวลาที่ลำบาก ในช่วงปีที่ผ่านมา ทำให้ลูกต้องเรียนๆ หยุดๆ ซึ่งแม่ท้อเกรงใจครูเต้อย่างมาก ตอนนี้ถึงจะหยุดเรียนกัน เด็กๆ ก็ยังหยิบโน้ตมาซ้อมกันไปพลางๆ บ้าง แม่ท้อรอจัดเวลาให้ลงตัว เราจะได้ไปเรียนต่อกันที่บ้านครูเปียโน ซึ่งยังไม่รู้เลยว่าจะลงตัวเมื่อไหร่
ประมาณว่าปีหน้าคงได้เวลาซะที ...........แม่ท้อให้ลูกลงเรียนที่สยามกลการไปพลางๆก่อน ลูกบอกแม่ท้อตลอดเวลาว่า
"ไม่อยากเรียนกับคนอื่น เรียนกับครูเต้สนุกกว่า"
แม่ท้อก็เชื่อว่าคงจะแบบนั้น ลูกแม่ท้อต้องใช้ครูที่มีจิตวิทยาและประสบการณ์จริงๆ
แล้วพบกันใหม่นะครับ
:)